Essay: Laat me met rust

Om tot rust te komen... Of toch niet

Rust is een groot begrip. Wat betekent het vooral voor andere mensen? In het verleden (en nog steeds) kreeg ik vaak als omschrijving: een rustige meid. Er werd daarmee bedoeld dat ik stil en onopvallend was, maar wat betekent dit voor mij en hoe moet ik het opvatten? En wat is het verband tussen rust hebben en rustig zijn?

Na een beetje rondgevraagd te hebben aan verschillende kennissen wat rust voor hen betekent, was de natuur een opvallend antwoord. Mensen vinden vaak de rust in de natuur. Door gewoon een wandeling te maken of de geuren van het bos tot je te laten komen leg je de focus op een geconcentreerd moment voor jezelf. Zodra je in de natuur bent, valt de hectiek van het alledaagse leven van je af. 

Dat is waarom Bloody Angle (Carl Andre 1985) mij opviel. Negentien houten blokken staand en liggend op de grond, geordend volgens een logische en precieze structuur die zich eindeloos zou kunnen herhalen. De houten blokken zijn niet bewerkt of beschilderd, zodat de aard van het materiaal zichtbaar blijft: hout. De symmetrie maakt het werk naar mijn beleving kloppend en aangezien er het zo minimalistisch is, geeft het rust.

Enkele definities van rustig volgens van Dale zijn: 'vrij van innerlijke beroering; kalm' en 'stil; vrij van drukte.' Dat laatste kan ik me in vinden, maar vrij van innerlijke beroering? Ik ben nou niet bepaald onrust vrij, van binnen, ook al lijkt dat schijnbaar vanuit de buitenkant wel zo. Ook ik beleef stress, terwijl ik dat niet laat merken. Ik ben niet goed in het uiten van emoties en ben daarom nooit extreem enthousiast. Ik uit me 'rustig'.

De definities van rustig komen niet volledig overeen met hoe mensen het bedoelen. Betekent dit dat men niet exact weet wat rustig betekent of dat de definitie zoals het staat beschreven in van Dale niet volledig is? 'Vrij van innerlijke beroering; kalm' zou je daarentegen wel over jezelf kunnen zeggen, wanneer je daadwerkelijk vrij van innerlijke beroering bent: rustig. Je hoeft je nergens meer druk om en over te maken, je hebt niks aan je hoofd, je bent kalm.

Er blijkt naar mijn mening een logisch verband te zijn tussen rust hebben en rustig zijn. Om tot rust te komen ga je je hoofd leegmaken, door bijvoorbeeld een wandeling te maken. Wanneer dat gedaan is en je niks meer aan je hoofd hebt, ben je vrij van innerlijke beroering: rustig. Ik vind het maar een ingewikkeld onderwerp, laat me met rust.